Człowiek - cudowny stwór, silny, przebojowy, zwycięski i tak kruchy zarazem.
Śmierć nie wybiera, jest jej cudownie obojętne kogo spowije swym całunem,
tak samo serdecznie przytuli i tych z prawicy i tych z przeciwnej partii, tych
co wierzą i tych co nie wierzą. Jest wyjątkowo sprawiedliwa i czeka na każdego
z nas z szeroko otwartymi ramionami.
Gdy pędzimy zapatrzeni w odległy cel, nie rozglądając się na boki, zwolnijmy
na chwilę- memento mori.
Zjednoczmy się w bólu z tymi, którzy dziś stracili najbliższych, im jest
najciężej, a ciepłym wspomnieniem obdarzmy tych, którzy tak nagle odeszli.
ciepły uśmiech przez łzy...
OdpowiedzUsuńAnabell, to co się wydarzyło dziś ciągle wydaje mi się jakieś nierealne, a jednocześnie symboliczne. Brakuje mi słów, jestem smutna i bardzo współczuję rodzinom tragicznie zmarłych.
OdpowiedzUsuńNola
no, tak...
OdpowiedzUsuńPieknie napisane, Anabell. Oddaje doskonale to co takie wydarzenie nakazuje nam odczuc. Przylaczam sie do kondolencji.
OdpowiedzUsuńMargo4
Z każdego kąta żałość człowieka ujmuje, a serce swojej pociechy darmo upatruje."
OdpowiedzUsuńJan Kochanowski, Tren VIII
Cześć ich pamięci.
[*]
OdpowiedzUsuńWobec śmierci wszyscy jesteśmy równi
OdpowiedzUsuńostatni komentarz był mój
OdpowiedzUsuńMeriam
Żal, że tylu ludzi i cicha nadzieja, na przemyślenie o walce za wszelką cenę wobec kruchości życia. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńjak kruche jest życie...
OdpowiedzUsuńA mnie się ciśnie na usta, jak wielką cenę trzeba zapłacić, by zasiać w sercach ziarno miłości...
OdpowiedzUsuńalElla
Oby choć ta śmierć nie poszła na marne....
OdpowiedzUsuń