poniedziałek, 14 grudnia 2009

188. Vincent van Gogh (1853 -1890)

Większość ludzi zapytana o Vincenta van Gogh'a wyklepuje formułkę:
"malarz holenderski, postimpresjonista, genialny, szalony, niedo-
ceniony za życia, obciął sobie ucho, żył w biedzie, zmarł w nędzy".
Nie jest to do końca prawdziwy obraz tego wielkiego i bardzo praco-
witego malarza.

Vincent van Gogh był synem pastora i początkowo chciał iść w ślady
ojca, podjął nawet studia teologiczne. Przez krótki czas był kazno-
dzieją w belgijskim zagłębiu węglowym. Był tak przejęty swą
misją i losem górników, że przełożeni odwołali go ze stanowiska.

W 1880 roku poświęcił się całkowicie karierze artystycznej- wpierw
w Belgii, potem w Holandii, a w 1886 roku przeniósł się do Paryża.
Dwa lata pózniej osiadł w Prowansji.

Van Gogh nie tylko cudownie malował, świetnie władał też piórem.
Amsterdamskie Muzeum van Gogha oraz haski Instytut Huygensa-KNAW,
przez 15 lat badały korespondencję malarza obejmującą 819 listów
napisanych przez niego i 83 listy, adresowane do niego. Badania te
zaowocowały powstaniem 6 tomowego dzieła liczącego ponad 2 tysiące
stron, które ukazuje się jednocześnie w 3 językach: po niderlandzku,
francusku i angielsku. Jest to książka pt. "Vincent van Gogh.Listy-
ilustrowane, pełne wydanie krytyczne". Stworzono również międzynaro-
dową stronę internetową www.vangoghletters.org./vg/, dostepną w ję-
zyku angielskim i niderlandzkim.

Nic dziwnego,że badania listów zajęły aż 15 lat - były niezwykle
dokładne, analizie było poddawane każde słowo malarza, usiłowano
ustalić w jakich okolicznościach zostało ono napisane.Gdy w liście
artysta pisał ,że spadł śnieg lub wiał silny wiatr, to kontaktowano
się z odpowiednim instytutem metereologii, by mieć pewność,że tak
właśnie było.

Jeden z głównych redaktorów tego wydania listów artysty, naukowiec
z Muzeum van Gogha, Hans Luijten, powiedział, że dzięki tym bada-
niom obecnie wizerunek malarza jest pełniejszy i znacznie odbiega
od stereotypowego, dotychczasowego wizerunku.

Okazało się,ze van Gogh był bardzo oczytanym człowiekiem, czytał
książki w kilku językach- po niderlandzku, angielsku, francusku i
niemiecku. Wiele jego listów zawiera odniesienia biblijne, bo jako
syn pastora i student teologii był przesiąknięty słowem biblijnym.

Zdaniem Luijtena artysta wcale nie był dotknięty psychozą maniakalno-
depresyjną. Poza tym okazuje się,ze van Gogh wcale nie żył w nędzy,
bo jego brat, Theo przekazywał mu wystarczająco dużo pieniędzy.
Nieprawdą też jest,że van Gogh był niezrozumianym malarzem. W kręgu
znawców sztuki był ceniony, choć rynek jeszcze nie był gotowy na
przyjęcie jego malarstwa.

Malarz zmarł w wieku 37 lat, ale żył tak intensywnie,że niejednemu
jego przeżycia i działanie starczyłyby na dwa razy dłuższe życie.
Za wszelką cenę starał się ukazać piękno natury. W jednym ze swych
listów napisał: "nie widzę dla siebie innej drogi, jak tylko walczyć
z naturą, póki nie wyjawi mi swego sekretu".
Przyznacie chyba, że z tej walki van Gogh wyszedł zwycięsko, a jego
obrazy są ponadczasowe.

38 komentarzy:

  1. Młodsza bardzo go lubi..i dobrze!

    OdpowiedzUsuń
  2. Psychozę maniakalno depresyjna pomylono z właściwa artystom ekscentrycznością;)))
    Nie masz wrażenia, że postrzegamy artystów tak jak oni chcą żebyśmy ich widzieli?

    OdpowiedzUsuń
  3. Do dziś nie wiem czy lubię jego sztukę. Czasem podziwiam, ale kiedy słyszę ceny jakie one "chodzą", przestają mi się podobać. Dochodzę wtedy do wniosku,że "tak to każdy potrafi". Słoneczniki sa przereklamowane, ale reszta...może być.

    OdpowiedzUsuń
  4. Całe zycie zastanawiam się kto decyduje o tym czy coś jest dziełem czy nie.

    OdpowiedzUsuń
  5. Ja protestuję!
    Słoneczniki wcale nie są przereklamowane.One są po prostu piękne.
    Jak i cała reszta.

    OdpowiedzUsuń
  6. Mijko, to dobrze,ze lubi.Okazuje sie,że masz córę nie tylko ładną ale i wrażliwą na piękno.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. Witaj Nivejko,my, zwykli śmiertelnicy, nie zdajemy sobie sprawy,ze artyści nieco inaczej postrzegają świat,że to co na nas najczęściej nie robi wrażenia dla nich może być wielkim przeżyciem.Dla nich nawet zwykły deszcz lub wichura to niezwykłe przeżycie.To inne połączenia neuronów, być może i większa ich ilość, inne partie mózgu lepiej rozwinięte,a laicy juz z nich robia wariatów.Vn Gogh w tych listach dokładnie opisywał dlaczego coś namalował tak, a nie inaczej.Bardzo chciałabym by ta książka została przetłumaczona na polski.
    Miłego,;)

    OdpowiedzUsuń
  8. Witaj Kasiu, my znamy tylko te "najpopularniejsze " jego obrazy, taka wizytówkę- o, to jest van Gogh.
    A mnie kiedyś udało się kupić kilkadziesiąt pocztówek z jego reprodukcjami i było tam sporo obrazów, które zobaczyłam po raz pierwszy w życiu.Te prace z okresu gdy był jeszcze w Belgii i Holandii były bardzo realistyczne, nie takie odlotowo -syntetyczne jak te z Prowansji. Mnie podobają się wszystkie jego obrazy, choć czasami, w pierwszym momencie trzeba znależć do nich "klucz".
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  9. Dla nas zwykłych śmiertelników taki uduchowiony artysta trochę napawa nas jakimś lękiem. Nie za bardzo wiemy jak mamy się do niego i do jego sztuki odnieść. Ja mam sąsiada , młodego utalentowanego człowieka cierpiącego na Autyzm. To prawdziwy artysta ale widzę jak otoczenie no i ja sama zresztą też trochę na niego reaguje. Od kilku lat pisze do całej mojej rodziny listy które w nas ,wstyd nawet do tego się przyznawać budzą jakieś mieszane uczucia podziwu i litości ,też jakby trochę.

    OdpowiedzUsuń
  10. Witaj Neskavko, masz rację, nie sa przereklamowane, one są raczej traktowane jako wizytówka van Gogha i przez to trochę spowszedniały, bo któż przygląda się wizytówce? Będąc w Monachium widziałam dość szczególnie zagospodarowany kawałek trawnika niedaleko jednego z muzeów: stało kilkadziesiąt doniczek, ciasno obok siebie, a w każdej z nich...kwitnący słonecznik.I wtedy zobaczyłam w pamięci właśnie słoneczniki v.Gogha .Te kilka słoneczników w wazonie było dla mnie syntezą takiego słonecznikowego pola.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  11. Kasiu, zastanawiam się nad tym, gdy stoję w Zachęcie przed "obrazem" - wielkość 2 na 3 metry, na tym obrazie kolorowa kratka z regularnie powtarzających się 3 kolorów.Stoję, nic nie czuję patrząc na to coś na ścianie, zastanawiam się czy to fragment jakiejś podłogi czy też ściany. Następny obraz -to samo, tylko kolory inne.Tytuły : "cisza", "zapomnienie", "bez tytułu".I tak stojąc myślę, że trzeba mieć wiele tupetu i talentu w samolansowaniu się, by coś takiego powieszono w znanej od wieków Galerii. I czy to jest dzieło? Wątpię. Czyli decyduje moda.
    Miłego,;)

    OdpowiedzUsuń
  12. Z okazji nadchodzących świąt, życzę dużo szczęścia, zdrowia i pomyślności.

    Dla Ciebie Anabell, Twoich bliskich oraz Gości tego blogu.

    OdpowiedzUsuń
  13. Witaj Uleczko, to normalne,że boimy się trochę ludzi o nadzwyczajnych uzdolnieniach.My ich często nie rozumiemy i nie zawsze chcemy takie osoby poznać bliżej i zrozumieć.Niestety często osoby z autyzmem są odbierane jako upośledzone umysłowo.Nie wszyscy są upośledzeni umysłowo, wiele z nich mpełna normę intelektualną, pomimo swego skierowania do wewnątrz.Szkoda,że nikt nas już od dziecka nie uczy jak się zachować w obecności takich odmiennych od nas osób.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  14. al Elluniu, pięknie dziękuję i Tobie życzę spokoju i wypoczynku i radości ze spotkania z najbliższymi Twemu sercu.
    Miłego Kochana, ;)

    OdpowiedzUsuń
  15. Kiedyś zastanawiałem się co ludzie widzą w jego obrazach, że są w stanie zapłacić za nie ileś tam milionów dolarów. Do czasu, gdy byłem w Zurychu w Kunsthaus i zobaczyłem jego obrazy "na żywo". Od tamtego czasu wiem, że gdybym te ileś tam milionów to też bym dał. Bez wahania! W tym roku byłem w Bazylei na wystawie jego krajobrazów. To był odlot! Wojtek

    OdpowiedzUsuń
  16. Witaj Wojtku, to jasne,że "na żywo" robi to zupełnie inne wrażenie. W oryginale to nawet Picasso robi pozytywne wrażenie. Ale Tintoretto "na żywo" rozczarował mnie totalnie. Oczywiście ma się tę świadomość,że to oryginał,ale, nie śmiej się ze mnie, wolałam reprodukcje.Kolory oryginału aż raziły oczy, robiły wrażenie takiego odpustowego, wylizanego malarstwa.A van Gogh to totalny odjazd, on czuł to szaleństwo natury i umiał to przekazać. Czy zauważyłeś,że oglądając jego obrazy nieomal czujesz jaka była wtedy temperatura?
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  17. O Jezuuuuu! Gdy pierwszy raz zobaczyłem van Gogha w Zurychu to się poryczałem jak ta baba (+ciary na całym ciele i gęsia skóra). Temperatura to nic, czyje się nawet zapach rozgrzanych cyprysów. A mnie Picasso na żywo rozczarował. Oglądałem go w Berlinie w Muzeum Kubizmu - i... nic, brak tego czegoś. Chyba bardziej mi odpowiadają jego wcześniejsze prace, te mniej "kubistyczne". Tam natomiast zachwyciłem się pracami Paula Klee. Takie niepozorne a wciągają.
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  18. Zapomniałem się podpisać. To byłem ja - Wojtek

    OdpowiedzUsuń
  19. Wojtku, płacz nie odbiera mężczyznie męskości i nie czyni z niego baby. Ja własnie oglądałam wystawę wcześniejszych prac Picassa i jego rysunki.Akurat była ta wystawa gdy byłam w Wenecji. I była tez wystawa rzezb Canowy. Też spore przeżycie dla mnie.A gdy dopływaliśmy statkiem do Wenecji i gdy z każdą chwilą ona rosła w oczach, to jak nakręcona powtarzałam: o rany, widzę to naprawdę.Bo przedtem widziałam to kilka razy na filmach dokumentalnych. A gdy chodziliśmy "tylnymi" uliczkami Wenecji to bardzo chciało mi się płakać- na każdym kroku widać było,że miasto pomału umiera.To cenne Wojtku,że nie ukrywasz wzruszeń, naprawdę.
    Miłego,:)

    OdpowiedzUsuń
  20. Właśnie przeczytałem komentarz Kasi z pytaniem kto decyduje o tym, co jest dziełem sztuki. Wybrałem się do Berlina do muzeum (nie pamiętam nazwy, w każdym razie kolos z ogromnym kamiennym placem przed wejściem). Chodzę sobie, chodzę, oglądam sztukę dawną, dalej późniejsze okresy i w jednej z sal widzę coś co powala na kolana. Dosłownie wrosłem i zapuściłem korzenie! Podchodzę bliżej i czytam kto to namalował - Diego Velasquez. To wtedy jest dzieło sztuki.
    Wojtek

    OdpowiedzUsuń
  21. Bardzo lubię impresjonizm i van Gogha szczególnie. Wiele lat temu w Amststerdamie zwiedzałam jego muzeum i doskonale zapamiętałam zgromadzone tam obrazy, rysunki i inne pamiątki po artyście. Mimo tak ekscentrycznego życia jego obrazy są takie świetliste, optymistyczne.
    Nola

    OdpowiedzUsuń
  22. Witaj Nolu, nawet jeśli w jego obrazach jest czasem niepokój to nie ma w nich smutku. Czasami mam wrażenie,że tropił słońce.Nic dziwnego, Prowansja słynęła z przepięknych, słonecznych pejzaży.Wielu artystów zachwycało się tym specyficznym, słonecznym blaskiem.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  23. Anabell, bardzo lubię Twoje notki. Zawsze napiszesz coś, o czym nie wiedziałam, lub wydawało mi sie zupełnie inaczej. Ulegamy stereotypom również w podejściu do historii, do biografii znanych. Ulegamy nawet jakimś legendarnym wersjom:) Dobrze, że dzisiaj można poznać prawdę...jeśli można tak do końca. Caffe

    OdpowiedzUsuń
  24. Caffe, dziekuję! Ja jestem pełna podziwu, że 15 lat zespół ludzi opracowywał te listy.To była praca niezwykle żmudna. Na niektórych listach są też szkice i opis do nich.
    Podobno nie zawsze było łatwo odczytać jego pismo, bo bardzo podobnie pisał literę "g" i "y".Równolegle "studiowano" dostępne listy rodziny, by dokładniej poznać treść jego listów.Bardzo chciałabym, by ukazało się polskie tłumaczenie.
    Nie jestem pewna, czy można kogoś poznać tak całkiem, do końca,nawet mieszkając z nim pod jednym dachem kilka dziesiątek lat. Po prostu dowiemy się o v.Gogh'u więcej i łatwiej będzie zrozumieć, co chciał nam przekazać.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  25. W takim razie był po prostu wolnym człowiekiem...

    OdpowiedzUsuń
  26. Rozumię Wojtku,że to MY określamy co jest sztuką. Nie rozumię tylko dlaczego płacą za nia temiliony dolarów. Co jest w niej tak cennego.Żeby nie było wątpliwości: lubie sztukę, zazdroszczę Wam,ze oglądacie dzieła w orginałach. Lubie malarstwo w szczególności. Po galeriach mogłabym włóczyć się godzinami. Jednak za wielkiego artystę nie uznaję np Baksińskiego. Chłop miał to szczęscie że spektakularnie umarł i ktoś krzyknął: wielkim artystą był! No i się sprzedaje...jemu to wisi,ale rodzinie...

    OdpowiedzUsuń
  27. Beatko, był wolnym człowiekiem, ale jednocześnie w pewnym sensie zniewolonym przez własny talent.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  28. Kasiu, proste- przecież van Gogh już nic nigdy więcej nie namaluje, więc te jego dzieła, które się ludziom podobają zyskują na cenie.Jeśli jesteś posiadaczką czegoś, co się innym ludziom niezmiernie podoba, to będą chcieli to od Ciebie odkupić a Ty możesz wtedy dyktować cenę.Byłam kiedyś na wystawie malarstwa p. Mierzejewskiego i niektóre obrazy bardzo mi się podobały.Ich cena nie była wygórowana, obraz 1mx 0,80m kosztował 300 zł.Nie kupiłam bo nie miałabym gdzie go powiesić, za duży do moich metraży.
    Gdy ów malarz umrze, a nadal będzie się jego malarstwo podobało, ceny obrazów zdecydowanie pójdą w górę. Malowanie wcale nie jest tanim zajęciem, materiały artystyczne są naprawdę drogie, od papieru poprzez węgiel, pastele, farby, werniksy itp.Ostatnio stałam przy wystawie sklepu dla artystów i zastanawiałam się, czy nie kupić sobie pod choinkę suchych pasteli, którymi uwielbiam rysować, ale zwyciężył rozsądek - jest tyle innych wydatków, niestety znacznie ważniejszych niż moje zachcianki.
    Wiesz Kasiu, początkujący malarz marzy głównie o tym, by namalowany obraz sprzedać tak, by zwróciły mu się nakłady na materiały i by było na następny obraz.
    A Beksiński mi się nie podoba i nigdy mi się nie podobał.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  29. No dziewczyny, posunęłyście po bandzie z tym Beksińskim. Beksiński wybitnym malarzem był! Jego obrazy są może mroczne i niepokojące, niemniej jednak są to dzieła sztuki. Mnie się on również nie podoba. Doceniam, mimo tego jego talen i kunszt malarski. Zgadzam się, że część modnych artystów jest drogich tylko w wyniku intensywnego "lansu" szczególnie jeśli chodzi o tzw sztukę współczesną, gdzie do miernej rzeczywistości dorabia się wydumaną filozofię.
    Pozdrawiam. Wojtek

    OdpowiedzUsuń
  30. Ojej... Boję się zabrać głos, bo jakoś niekompetenta się czuję w tej kwestii. W każdym razie na sztuce współczesnej się nie znam. Że nie powiem iż czasem są to dla mnie bohomazy jakich mało. Ale zdarzyło mi się rozczarować Kaplicą Sykstyńską . Była świeżo po konserwacji. Kolory były paskudne, pastelowe. Może nazywa się to zderzenie wyobrazenia na podstawie zdjęć z rzeczywistością? Jak zwał, tak zwał. Może kiedyś uda mi się wrócić do Rzymu i zobaczyć dzieła mistrzów renesansu jeszcze raz i wtedy spojrzę na nie inaczej.

    OdpowiedzUsuń
  31. A na mnie największe wrażenie robił i robi Claude Monet. Nie stać mnie na oryginalne płótno, ale od lat staram się kupować kalendarze z jego reprodukcjami. Do van Gogha mam mieszane uczucia. Zaskakuje mnie grubość farby jaką kładł na płótno. Jeżeli wziąć pod uwagę fakt, że praktycznie żył i malował na koszt brata, to tym ciekawiej to wygląda.
    Gospo38

    OdpowiedzUsuń
  32. Przyznam, że nie miałam pojęcia o literackich zdolnościach von Gogha. Kojarzyłam go z niezwykłymi obrazami ale tylko z tym. Ale to przecież geniusz więc nie mógł się ograniczać
    Meriam.

    OdpowiedzUsuń
  33. Ewutku, jak możesz się bać?Przecież nie jesteśmy wybitnymi znawcami sztuki, tylko takimi zwykłymi widzami.Mnie rozczarował oryginał Tintoretta, a moja koleżanka była nim zachwycona, głównie dlatego,że oryginał.A mnie się nie podobał.Kolory były wręcz "odpustowe" ,wszystko takie "wylizane".Tzw. sztuki współczesnej w ogóle nie rozumiem, natomiast podziwiam tupet tych, którzy swe bohomazy nazywają dziełami.Już wiele razy zdarzało mi się stać przed czymś i zastanawiać się, czy twórcy nie było szkoda pieniędzy na płótno i farby bo jednego i drugiego zużył masę, ale zupełnie nie wiem po co.
    Napisałaś o tych bladych kolorach- przypomniało mi się, jak biedaczek M.A. malował te freski, a farba mu zlazła ze ściany w ciągu nocy.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  34. Cześć Gospo, no i dobrze,że nie widziałeś Moneta w oryginale.Ja też nie, ale widział mój brat cioteczny i był przerażony niesamowitą żywością kolorów.Ponoć obraz do niego "krzyczał" kolorami.Ja też lubię jego obrazy.Lubię wszystkich impresjonistów,van Gogh'a, Klimta i Muchę.Byłam w Narodowym na wystawie jego malarstwa, rysunków i innych projektów.To był niesamowicie pracowity człowiek, mam podejrzenie,że pracował 24 godziny na okrągło. Co do v.Gogh'a-był na utrzymaniu brata, fakt. Dlaczego tyle farby nakładał-chyba po to by uzyskać głębię koloru, jego intensywność bez domieszek innego pigmentu i być może zwrócić uwagę na fakturę malowanego obiektu.Nigdy nie malowałam farbami olejnymi, ale gdy nakłada się np. na siebie 2 lub 3 warstwy "mokrych" pasteli, to pogłębia się kolor.Fakt,że można potem nożem zdejmować warstwę
    pasteli.
    Miłego,;)

    OdpowiedzUsuń
  35. Wojtku, ja nie powiedziałam,że Beksiński był kiepskim malarzem - mnie się po prostu nigdy nie podobało to co namalował. Zawsze podejrzewałam,że facet żył w permanentnej depresji i przerażeniu.
    Te jego obrazy to dla mnie koszmary senne.Tobie też się one przecież nie podobają.
    Co do współczesnej sztuki- dużo zależy od tzw. siły przebicia danego twórcy i jego niezachwianej pewności siebie we własny geniusz, a trochę też i od układów. Jakoś ostatnio nic ciekawego współczesnego nie widziałam w naszym mieście.
    Miłego,;)

    OdpowiedzUsuń
  36. Witaj Meriam, ja też jestem zaskoczona tą ilością napisanych przez niego listów.Większość z nich adresowana była do brata i to one, wg Luijtena, mają wielką wartość literacką- pisane były jasnym językiem, bez wykwintnych ozdobników z wielką prawdomównością.
    Miłego,;)

    OdpowiedzUsuń
  37. A ja nie jestem zaskoczony, bo sam piszę dosyć dużo listów od 25 lat. Jak kiedyś umrę, to u różnych przyjaciół zostaną po mnie setki grubych kopert. I jak zaniosą te papiery do psychiatry, to na pewno czegoś się w nich doszuka. Na szczęście mnie już wtedy nie będzie na tej planecie i nie wysłucham diagnozy.
    Gospo38

    OdpowiedzUsuń
  38. Gospo, ja myślę,że nie tylko listy po Tobie zostaną. Te listy będą tylko uzupełnieniem do innego słowa pisanego.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń