czwartek, 22 kwietnia 2021

To nie takie proste -6

 Badanie USG i wyniki  wykonanych analiz wykazały, że wszystko z Patrycją  i z dzieckiem jest w porządku. Troszkę się lekarz pośmiał z Wojtka, który nie mógł się nadziwić, że po Patrycji "nie widać wcale, że jest w ciąży." No i bardzo dobrze  - pochwalił Patrycję lekarz - kobieta powinna przybrać na wadze nie więcej niż 8 kg- czyli waga  dziecka + waga wód płodowych. Widać  pana żona odżywia się prawidłowo, nie je więcej z okazji ciąży, chodzi na spacery, jej gospodarka hormonalna jest jak widać bez zarzutu, ma prawidłowe spalanie. Tak na moje oko, to dopiero w 7 miesiącu wszyscy zobaczą ciążowy brzuszek. A wybrała już pani szpital, w którym chce  pani rodzić? Patrycja uśmiechnęła się - będę rodzić w prywatnej klinice, w tej, w której pan pracuje. Jestem przyszłą synową pani Antoniny L., to ona mnie do pana skierowała i podobno już zarezerwowała tam dla mnie miejsce. Pan doktor wyciągnął z szuflady jakiś notes i zajrzał - nooo, załapałem, mam tu wpisane dwa nazwiska, czyli pani i pana. Jedyne co mogę teraz państwu życzyć to  spokojnego i szybkiego rozwodu ojca dziecka. A pan ma dzieci z poprzedniego związku? 

Tak, dwóch już dużych chłopców, 15 i 13 lat. I będą po rozwodzie mieszkać z nami, jak na razie tak wybrali. A sprawa w sądzie będzie za 2 tygodnie i zobaczymy czy to samo powiedzą w sądzie. A oni wiedzą, że będą mieli rodzeństwo? Już wiedzą, zaakceptowali. I nawet pogodzili się z faktem, że płeć dziecka poznają dopiero gdy się ono urodzi. No my poznamy po połowie ciąży, przy następnym USG - oczywiście jeśli będą chcieli państwo  poznać płeć dziecka jeszcze przed rozwiązaniem. Bo jedni chcą, a inni nie- wyjaśniał lekarz. 

Z tego co pan mówi, wynika, że chłopcy chyba bardzo lubią panią, pani Patrycjo. Wojtek ciężko westchnął - niestety tak i co Patrycja powie jest święte - gorzej, bo dla mnie też. Ależ to jest świetny układ, chyba lepiej dla pana, że oni bez problemu zaakceptowali pana wybór. Wygląda  na to, że ominą państwa różne kłopoty, które z reguły trafiają się ludziom, gdy następuje  zmiana partnera życiowego w związku w którym są już dzieci.

A więc proszę nadal się tak samo odżywiać, chodzić na spacery, unikać zdenerwowania i koniecznie się wysypiać.  I unikać przeludnionych, zamkniętych pomieszczeń, np. sal kinowych o zerowej wentylacji. A gdyby coś pani dolegało, nawet spoza sfery ciąży - proszę natychmiast do mnie  dzwonić, na ten numer- i podał Wojtkowi wizytówkę. I proszę koniecznie pozdrowić panią Antoninę - swój pierwszy poród odbierałem w jej asyście - byłem pół żywy ze strachu, a ona dodawała mi odwagi. Ja ze strachu nie odróżniałem swej lewej ręki od prawej. Ale teraz już odróżniam - dodał śmiejąc się.

Wracali od lekarza oboje radośni, a Patrycja śmiała się, że nareszcie Wojtek przestanie się martwić, że nie widać po niej ciąży. A wiesz, że już  3/4  instytutu wie, że jesteśmy parą? Wystarczyło, że kilka razy z rzędu dowiozłeś mnie  do pracy. Ludzie to mają oczy dookoła głowy.Ja tu z nikim, poza tobą, nie mam kontaktów prywatnych i na ten temat nie rozmawiałam, ale ostatnio gdy byłeś cały dzień poza instytutem  Paweł P. zapytał się mnie, czy może wiem, gdzie jesteś. Odesłałam go do twojej sekretarki. A to ciekawe - zdziwił się Wojtek. Ale nie wykluczone, że to robota Heleny, ona się przyjaźniła z którąś z babek z rachuby płac.  A to straszne plotkary są. Nie mam pojęcia z kim się ona przyjaźniła lub przyjaźni nadal. Zresztą nigdy mnie to nie obchodziło. A gdy otrzymam rozwód  i się pobierzemy to przecież wszyscy będą o tym wiedzieć, kadrówki już o to zadbają. Ja to jestem dumny z tego, że jestem z tobą, to mi pochlebia. Niech mi inni zazdroszczą. 

Taaak, a ja wychodzę na dziwkę, która uwiodła żonatego faceta. No ale mnie to wcale nie boli. Po urlopie macierzyńskim będę pracować już gdzie indziej. Czy wiesz, że twój tata proponował mi bym pracowała na Politechnice? I kto wie, czy to nie jest dobry pomysł. No pewnie, że dobry pomysł, brawa dla mego taty, tylko dlaczego mi o tym słowem nie wspomniał?  No bo ostatnio tata żyje  remontem a mama robieniem sweterków i kocyków dla maleństwa. A ja nawet nie zajrzałam do żadnego ze sklepów z dziecięcymi akcesoriami. Pewnie będę kiepską mamą dla niemowlaka. 

Dla dziecka to ja przywiozę całą wyprawkę z zagranicy, stwierdził Wojtek. A dla chłopców też przywoziłeś? Nie, wydaje mi się, że Helena to chyba jeszcze jako dziewica, nim zaszła w ciążę  i nim się pobraliśmy  już kupowała wyprawkę. Ja to im tylko zabawki przywoziłem. Byłem i kiepskim mężem i kiepskim ojcem. Chyba jednak nie tak bardzo kiepskim, skoro chłopcy chcą mieszkać z tobą a nie z Heleną. Wojtek roześmiał się - im nie idzie o mieszkanie  ze mną, ale z tobą. Oczarowałaś ich obu,  bo traktujesz ich poważnie. Długo myślałem nad tym - nie karcisz ich, nie wyśmiewasz,  nie krzyczysz, formułujesz swoje wypowiedzi jasno i wszystko rozumieją. Odkąd jestem z tobą uważam na to co do nich i przy nich mówię. A czasami to mam ochotę walnąć, zwłaszcza młodszego, bo często przeciąga strunę.  

No to z nim porozmawiaj kiedyś o tym, co ci się w nim nie podoba, potraktuj go tak jakby i on miał 15 lat. To bardzo często skutkuje. Spokojna i poważna w tonie rozmowa czyni cuda. A gdy się urodzi nasze maleństwo będziesz musiał okazywać im obu sporo czułości i troski, żeby nie czuli zazdrości i nie czuli się w pewien sposób odrzuceni. I przytulaj ich często nawet gdy ci powiedzą, że już nie są małymi dziećmi. Ja też ich będę przytulała. Pat, a skąd ty to wszystko wiesz? A z książek Wojtusiu, z książek, stoją u mnie na regale. Przecież nie rodzimy się ze wszystkimi  mądrościami życiowymi ani z wszczepionymi  "płytkami wiedzy". Część tych książek służyła jeszcze moim rodzicom. Nigdy nie  byłam w domu bita, ani odsyłana do kąta za karę. I nauczyli mnie rodzice bym nie bała się mówić o tym co zbroiłam. Ale uczyli mnie bym   zawsze pomyślała nim coś zrobię. Największą dla mnie karą to były słowa taty, że go zawiodłam, bo nie pomyślałam o skutkach tego co robię. Czasem mi bardzo rodziców brakuje, choć już jestem przecież dorosła. 

Co się odwlecze to nie uciecze i w myśl starego przysłowia wycieczka z chłopcami do Kazimierza doszła do skutku. Patrycja przezornie zapakowała do bagażnika leżak turystyczny dla siebie, by posiedzieć na nim gdy "jej mężczyźni" pójdą na Górę Trzech Krzyży, na której ona już była tyle razy, że kolejny raz już nie miała ochoty na nią  dreptać.  Do Kościoła Farnego też nie poszła. Sama sobie pogratulowała, że wyposażyła towarzystwo w  książeczkę o Kazimierzu - bracia  ją sobie wyrywali z ręki, raz jeden a raz drugi wcielał się w rolę  przewodnika po Kazimierzu. Przy studni na kazimierskim rynku pozowała do zdjęć z każdym swych mężczyzn oddzielnie, a potem Wojtek poprosił kogoś z turystów o zrobienie  wspólnego zdjęcia całej czwórce. Rok później to właśnie zdjęcie było w albumie zrobionym przez Krzysia i miało podpis : "Z tatą i mamą na Rynku Kazimierza" i zawsze ten podpis, nieco koślawy, bardzo i Patrycję i Wojtka wzruszał. W piekarni trzeba było zakupić dwa koguty, bo jeden miał zawisnąć koniecznie w kuchni Patrycji, a  drugi  został przeznaczony dla dziadków.  Z Kazimierza pojechali na obiad do Nałęczowa, bo niestety wszędzie w Kazimierzu był tłok , a Wojtek przypomniał sobie, że przecież  Patrycja ma unikać zatłoczonych, zamkniętych miejsc. W Warszawie zajechali jeszcze do rodziców Wojtka, by im zostawić kazimierskiego koguta. Dziadek od razu pokazał chłopcom jak przebiegają prace remontowe i przepytał obu z tematu :"byłem w Kazimierzu i widziałem...", a babcia przepytywała Patrycję o wyniki badań, o to co  lekarz powiedział i w jakim kolorze uszyć zasłonki do okna na które będzie ze swego łóżeczka spoglądać  maleństwo. Wojtek, którego szalenie to rozśmieszyło powiedział- mama, ponieważ nie wiadomo jakiej płci będzie dziecko to najlepiej uszyć w kolorze bladozielonym albo z materiału w różowo- niebieską kratkę. A Patrycja poprosiła by na razie nic jeszcze nie szyć, bo te okna mają typowe wymiary i po prostu oni  kupią coś gotowego - szkoda marnować energii na szukanie materiału  a potem szycie. Poza tym głupio będzie gdy okna w sypialni będą miały różne  zasłony. No właśnie, właśnie szybko podchwycił temat dziadek- mówiłem Antosi, że to kiepski pomysł. Jak się potem zrobi dla dzieciny oddzielny pokój to się je wtedy zmieni, a może i nie.

Chłopcom podobało się, że każdy będzie miał swój własny pokój i że cała "piątka" będzie mieszkać na jednym poziomie. Oczywiście musieli również wysłuchać od dziadka, że gdy już zamieszkają będzie, obowiązek utrzymywania porządku w pokoju oraz  w swoich szafach i komodach bo przecież już nie są małymi dziećmi.Wojtek przypomniał Adamowi, że miał wyszukać adresy i telefony szkół w pobliżu domu dziadków, a jeśli nie wyszuka, to będzie musiał jeździć w drugi koniec miasta do szkoły i wstawać o 6 rano. Tatusiu, ja już zacząłem wypisywać, ale jeszcze mi jest potrzebny plan Warszawy do tego. W kilka minut później dziadek wręczył mu plan Warszawy. Wojtek zatelefonował do "jeszcze  żony", że dzieci dostarczy przed  godziną dwudziestą, bo teraz są u jego rodziców i zaraz będą jeść kolację. Tak wcześnie? zdziwiła się Helena. Tak, normalni ludzie  jedzą kolację tak wcześnie a nie 15 minut przed pójściem spać- niemal odwarknął Wojtek.

Gdy się żegnali już po kolacji  wszyscy dostali  pojemniczki z ogrodowymi malinami, a chłopcy dodatkowo biszkoptowe ciasteczka z kremem  czekoladowym.

W domu, tuląc się do Patrycji Wojtek powiedział - jestem szczęśliwy i nieszczęśliwy jednocześnie, że będą z nami chłopcy. Wolałbym byśmy mieszkali bez nich. Wojtusiu, ty chyba zgłupiałeś, a przecież nie jesteś chronicznie niedopieszczony. Co cię ugryzło? Masz niepowtarzalną okazję przerobienia chłopców na swój wzór i podobieństwo. Korzystaj z tego, że ty i ja tworzymy zgrany tandem. I nim będziemy z nimi w jednym domu ustalimy sobie czego będziemy od nich wymagać, co w nich chwalić a co ganić. Bo gdy maluszek przestanie być zawiniątkiem o walorach czysto fizjologicznych będzie podlegać tym samym prawom co chłopcy. Pomyśl o tym. 

A wiesz, że będę cię tak gdzieś od 20 tygodnia ciąży wykorzystywać do podsłuchiwania, czy maleństwo już się porusza? I będziemy musieli zapisać datę tego faktu. A potem zapiszemy datę gdy ja odczuję pierwsze ruchy dziecka. Zabawne, jestem w ciąży i ciągle jeszcze mam "niezdrowe zachcianki". I pomyśl jak dobrze, że jest wszystko w porządku i możemy swobodnie z tego korzystać. I to niemal do samego końca. Nie wierzyłam w to, gdy mówiła mi o tym Danka i pytałam się o to lekarza  na pierwszej wizycie i on to potwierdził.

                                                                          c.d.n.