niedziela, 31 stycznia 2010

200. Kobieta zmienną jest

To, co opiszę, zdarzyło się i jeszcze trwa, naprawdę. Oczywiście bohaterowie
mają pozmieniane imiona. Do napisania tej notki zdopingował mnie fakt, że
kolejny raz dorośli ludzie zachowują się nieodpowiedzialnie, krzywdząc
własne dzieci.

Gdy poznałam Olgę miała około 25 lat, była naturalną blondynką, niesamo-
wicie szczupłą, wręcz chudą. Cicha, uprzejma, delikatna, zdążyła już zaliczyć
nieudane małżeństwo, co skrzętnie ukrywała przed wszystkimi.
Mieszkała z matką, która też miała za sobą nieudany związek, nigdy nie
rozwiązany w sposób formalny. Po prostu pewnego dnia ojciec Olgi "wyszedł
z domu i nie wrócił", zostawiając żonę i maleńką córeczkę. Mama Olgi mu-
siała podjąć pracę, dzieckiem zajęła się Babcia.

Olga miała ochotę wyjść za mąż, założyć rodzinę, koniecznie mieć dzieci i, co
było bardzo istotne- wyzwolić się od matki, która była w stanie każdego za-
głaskać na śmierć. To ostatnie pragnienie Olga skrywała głęboko, bo czuła
się głupio, że nie chce mieszkać dłużej z matką.

Olga miała jakiś dziwny talent przyciągania do siebie facetów "pokrzywio-
nych" psychicznie, a w najlepszym razie zwyczajnych naciągaczy lub żona-
tych, którzy mieli się lada moment rozejść, ale jakoś się nie rozchodzili ze
swymi żonami i tkwili w rozkroku, jedną nogą przy Oldze, drugą w domu.
Lata mijały, Olga czuła upływ czasu, koleżanki wychodziły za mąż, rodziły
dzieci, a Olga wciąż była z jakimiś "nie takimi" facetami.

Z Maćkiem poznali ją znajomi. Maciek dobiegał czterdziestki, był kawalerem,
kilka miesięcy wcześniej zerwał z pewną dziewczyna, bo ona nie podobała się
ani jego mamusi ani siostrze i bratu. Maciek przyzwyczajony był, że mama
w domu rządziła i najlepiej wiedziała co dla dorosłego synka jest najlepsze.
Podobnie kierowała życiem swego męża i młodszego syna, tylko córka nie
dała sobie robić wody z mózgu, mając zawsze własne zdanie.

Po kilku miesiącach znajomości Olga i Maciek postanowili wziąć ślub. Olga,
jeszcze chudsza niż zawsze, wyglądała w ślubnej bieli "jak aniołek", tak
orzekły liczne przyjaciółki jej mamy.
Po ślubie Maciek ze zdumieniem stwierdził,że Olga nie potrafi nic w domu
zrobić, zagotowanie wody na herbatę było jedyną umiejętnością kulinarną
jaką wyniosła z domu. Oczywiście zaraz poinformował o tym swoją mamę,
która zaczęła innym okiem spoglądać na synową.
Tymczasem mama Olgi gotowała dla "młodych" obiady i przynosiła im do
domu. Robiła to w tym czasie, gdy oboje byli w pracy. Przy okazji sprząta-
ła, a Olga czuła coraz większe rozdrażnienie, bo nie po to wyszła za mąż by
dalej być pod czułym okiem matki. Drażniło ją, że Maciek codziennie tele-
fonuje do swojej matki i opowiada jej o tym, co w ich domu się dzieje, a
Maciek wściekał się, że matka Olgi gotuje im obiady. Do tego wszystkiego
Olga wciąż nie była w ciąży, a zegar biologiczny tykał i tykał.

Wreszcie okazało się , że Olga jest w wymarzonej ciąży, nastąpiło w domu
"zawieszenie broni" aż do rozwiązania. Na świat przyszła córka, co było
dla obojga lekkim rozczarowaniem, chcieli bowiem chłopca. Gdy Olga
z małą wróciły do domu zaczął się przysłowiowy Meksyk. Olga nie ogar-
niała niczego, jej mama spędzała u nich cały dzień, opuszczała ich dom
około godziny 23. Obydwie nie pozwalały się Maćkowi dotykać do małej-
bo uszkodzi, bo zarazi, bo mała się jego boi. Mała spędzała całe noce na rę-
kach Olgi, wrzeszcząc, gdy tylko ją Olga odkładała do lóżeczka. Maciek był
zły, niewyspany i co kilka dni wynosił się z domu do swojej mamy, by się
wyspać. Wtedy do akcji wkraczała mama Olgi zajmując się i w nocy dziec-
kiem Po ustawowym urlopie macierzyńskim Olga wróciła do pracy, jej
mama zajęła się dzieckiem i prowadzeniem domu.
Maciek czuł się we własnym domu intruzem, coraz częściej się z Olgą
kłócili - ona mu zarzucała, że nic w domu nie robi, on jej to samo. Ich ma-
my też się ze sobą kłóciły, bo mama Maćka wciąż krytykowała metody
pielęgnacyjne matki Olgi - wg niej dziecko było przegrzane, zbyt mało
wychodziło na spacer, za dużo noszone na rękach. Byłam w tym czasie u
"młodych" z wizytą, by zobaczyć małą. Dziecko jak dziecko, wszystko na
miejscu, ale mieszkanie wyglądało jakby tajfun przez nie przeleciał, bo
tego dnia nie było tam "wszystkorobiącej" mamy Olgi.

Okazało się, że Olga znów jest w ciąży. Bardzo nie chciała drugiego dziecka,
ale Maciek bardzo chciał, by było drugie dziecko. Olga zle znosiła tę ciążę,
ciągle była na zwolnieniu lekarskim. Tym razem urodził się chłopczyk,
ale Olga nadal nie była szczęśliwa.

Pewnego pięknego dnia Olga spakowała wszystkie rzeczy swoje i dzieci,
wezwała taksówkę, która "uwiozła w siną dal" jej matkę z dziećmi. Ona,
w swój samochód zapakowała wszystkie rzeczy i gdy Maciek wrócił po
pracy do domu, wręczyła mu pozew rozwodowy, powiedziała ozięble,że
się wyprowadza i wyniosła się, trzaskając drzwiami.

Maciek o mało co nie dostał zawału. Zupełnie nie miał pojęcia co Oldze
"odbiło". Szukał jej i dzieci w mieszkaniu jej matki, ale tam nikogo nie
było. Spotkali się na sali sądowej. Okazało się, że Olga ma kontrakt
zagraniczny, więc dzieci i matka przebywają razem z nią. Gdy wróciła za
6 miesięcy do Polski, nie pozwoliła Mackowi na widzenia dzieci, więc
wyegzekwował swe prawo sądownie. Ilekroć chce zobaczyć dzieci, musi
sprawę przeprowadzać sądownie i przychodzić z policjantem. Olga bardzo
usilnie pracuje nad dziećmi, by uważały, że tatuś jest "be" i nie dawały
się wziąć na ręce. Sprawa rozwodowa wciąż jest w toku, a Olga, która
zarabia 3 razy więcej niż Maciek, stale domaga się podwyższenia alimentów
na dzieci. Mała już chodzi do przedszkola, w którym opowiada, że jej "tatuś
jest okropny, zucił mame", a Olga się tylko śmieje, gdy przedszkolanka jej
o tym opowiada.

Rozmawiałam z Olgą, bo żal mi dzieci, Olgi i Maćka. I wiecie co-ręce opadają.
Bo Olga ma żal do Maćka, że On nie potrafił spełnić jej marzeń, nigdy nie
wiedział co ona aktualnie pragnie, a przecież mówił , że ją kocha. No skoro
kochał, to powinien wiedzieć. Leciutko opadła mi szczęka, ale zapytałam:
"a czy choć raz mówiłaś mu co konkretnie chcesz, co lubisz, a czego nie, czego
po nim oczekujesz?". Olga popatrzyła na mnie jak na głupią -"mężczyzna,
który kocha sam to powinien wiedzieć".
No właśnie, jestem chyba głupia- ona nie powiedziała, a on nie spytał, a
dzieci..... a kogo one obchodzą!

46 komentarzy:

  1. Witaj Anabell, no, cóż ludzie niedojrzali, pewnie narcystyczni. Smutne ze względu na dzieci.
    Maria Dora

    OdpowiedzUsuń
  2. Witaj, Anabell. W tej historii widze kilka czynnikow ktore doprowadzily do rozlamu: Olga wyszla prawdopodobnie za maz z niewlasciwych powodow, byla nie przygotowana do prowadzenia domu i samodzielnosci, zamiast wyciagac wnioski z codziennosci i uczyc sie poszla na latwizne i zrzucila swe obowiazki na matke: Maciek, ktory tez byl nauczony ze jest pod reka ktos kto sie nim i domem opiekuje nie byl stanowczy aby od poczatku sprawami pokierowac - pozwolil im rozrastac sie. A zachowanie Olgi po rozwodzie ino potwierdza iz osiagnela co chciala - byc zamezna, miec dzieci, nie bylo w tym uczucia a tylko chec osiagnieca swych planow. Oboje zrobili pomylke a w koncowym rezultacie, jak zawsze, dzieci sa przedmiotem szantazu i przetargow.Smutne a coraz czesciej spotykane. Usciski - Margo4

    OdpowiedzUsuń
  3. W tej rodzinie po prostu za dużo ludzi ze sobą ślub wzięło, to znaczy za dużo o dwie mamy. W takim układzie trudno znaleźć porozumienie i po swojemu zacząć prowadzić dom i wychowywać dzieci. Finał jest zawsze taki sam i jak zawsze, tylko dzieci żal...

    Znam doskonałe rodziny młodych, którzy poza zagotowaniem wody i zamówieniem pizzy nic z czynności domowych nie potrafią, ale świetnie sobie żyją, bo nie dopuszczają mam, by się wtrącały.

    Pozdrawiam niedzielnie:)

    alElla

    OdpowiedzUsuń
  4. a dzieci powielą ich życie, ale to życie jest wypadkową nie tylko życia Oli ale i życia Maćka, bo w końcu on też był uzalezniony od matki,
    w Twojej historii jest więcej winnych, nie tylko Olga...

    OdpowiedzUsuń
  5. Witaj Anabell! Nie wiem, czy w przypadku Olgi można użyć eufemizmu: "zmienna"?
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  6. Witaj Mario,Olga miała za sobą już jeden nieudany związek-bardzo dziwny, bo osobiście poznała swego męża niemal w dniu ślubu.Po dość krótkim wspólnym pożyciu uciekła od niego, człowiek miał zaburzenia psychiczne, ale ona zakochała się w nim na podstawie jego listów, które ponoć były przepiękne, a Olga ma romantyczną naturę. Ten drugi związek to małżeństwo dwójki dużych dzieci, którymi rządziły matki. Jego silna i apodyktyczna, jej- słodka,łagodna usłużna, oplatająca swą miłością i troską jak siecią pajęczą. Olgę i Maćka łączył światopogląd-wspólne mieszkanie dopiero po ślubie, sex po zapowiedziach.Zgodnie z nauką KrK. No pewnie,że szkoda dzieci, mają przechlapane.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. Witaj Margo, ja w dniu ślubu też nie miałam pojęcia o prowadzeniu domu, gotowaniu itp.Zastanawiałam się nawet skąd się ten płyn w zupie bierze, nie podejrzewałam,że to woda, a do tego miałam raptem 21 lat a ona była dobrze po 30-ce.
    Ona była i jest nadal przekonana, że skoro ją kochał, to powinien był wiedzieć czego ona od niego oczekuje, jeśli on tego nie spełniał, bo nie wpadł na to, reagowała płaczem, ale nie mówiła co jest grane.Patologia na całego.
    Olga chce tylko separację, a on chce rozwodu, bo chce ułożyć sobie życie, pewnie tym razem sprawdzi co kandydatka umie.Maciek ma tak wszystkiego dość, że już nawet nie przeszkadza mu świadomość,że drugi związek to będzie mógł być tylko cywilny. Ostatnio się wyraził,że przez czyściec to on cały czas przechodzi, więc go życie bez ślubu kościelnego z kim innym nie przeraża. Ci co ich ze sobą poznali mają kaca moralnego, bo żal im dzieci.
    Miłego,;)

    OdpowiedzUsuń
  8. Witaj alEllu, znam obie matki i z żadną z nich nie chciałabym mieszkać nawet tydzień pod jednym dachem. Matka Olgi swą dobrocią wykończyłaby nawet anioła,czułby się biedak zagłaskany na śmierć.Matka Maćka to dragon w spódnicy,nawet na ślubie za coś sztorcowała swego męża.Każda z nich miała przemożny wpływ na swoje dziecko, mimo,że byli to już bardzo dorośli ludzie.No to jak oni mieli się dogadać mając słabe charaktery i takie toksyczne matki?
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  9. Przez ładnych parę lat też często czekałam, aż Małż zgadnie, co jest moim życzeniem. Dziś się z tego oboje śmiejemy! Mężczyzna nie jest tak skomplikowany, jak sądzą panie...

    W opisanym przypadku widzę zgraję egoistów! I biedne ,,potargane'' psychicznie dzieci...

    OdpowiedzUsuń
  10. Witaj Beatko, to prawda, nie tylko Olga jest tu winna.Z pewnością oboje mają toksyczne mamuśki, do tego Olga była w niepełnej rodzinie.Szkoda mi tych dzieci, bo co one tu zawiniły? A przecież to wszystko odbije się na nich.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  11. Witaj Jerzy, a jednak Olga się zmieniła.Znając ją, do głowy by mi nie przyszło, że ta delikatna osoba nie dopuści ojca do dziecka,że bez słowa spakuje manatki i wyjedzie wraz z dziećmi, że bez uprzedzenia wniesie sprawę o ustanowienie separacji,że będzie utrudniała ojcu widzenie się z dziećmi.No cóż, życie bywa dziwne i świat zaludniają dziwni ludzie.
    Miłego,;)

    OdpowiedzUsuń
  12. Witaj Zgago, ja w wieku 21 lat wiedziałam,że na męską intuicję nie ma co liczyć i że sprawa jest prosta- nie nadasz sprawy otwartym tekstem- nie będziesz tego miała, niezależnie od tego, czego sprawa dotyczyła.A jaka byłam zdumiona, gdy sam na coś wpadł!Ale to,że byłam taka "mądra" to była zasługa mojej babci, która trzezwo stała na ziemi i zawsze mi powtarzała,że nic nie spada z nieba, o wszystko musimy sami walczyć, a mąż to nie duch święty i nie może wiedzieć co żona chce od niego.I mówiła jeszcze jedno - kropidło nie jest gwarantem trwałości małżeństwa, samemu trzeba na to zapracować.A tu właśnie tej pracy nad utrzymaniem związku zabrakło i to po obu stronach.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  13. Tak jest. Mężczyzna jest maszyną prostą i dla niego brzoskwinia to owoc a nie kolor:-))), "nie" oznacza "nie" i wpada w panikę na hasło "domyśl się". To po pierwsze.
    Po drugie - miałam zawsze bardzo rozsądną matkę a teściową wychwalam do dziś pod niebiosa, ale nie wyobrażam sobie mieszkać z którąkolwiek z nich - dla wspólnego dobra :-).
    Po trzecie wreszcie: oboje (Olga i jej mąż) są ofiarami fatalnego wychowania i nieodciętej nigdy pępowiny. Ukochany syneczek i córka, na której skupiła się niespełniona w małżeństwie miłość matki. Wyjatkowe nagromadzenie czynników niesprzyjających związkowi. I w dodatku wszystko mocno doprawione egoizmem.
    Najbardziej martwi mnie to, że ich dzieci nie będą miały skąd wziąć pozytywnego wzorca dla siebie i za ileś lat historia może się powtórzyć.

    OdpowiedzUsuń
  14. Witam :)
    straszna historia!! Straszna... uważanie kogoś za ducha świętego (czy to mężczyznę, czy kobietę lub też dzieci), to ogromny błąd... wtedy cierpią obie strony... grunt to rozmowa!

    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Smutne są takie historie... Zwichnięte życiorysy. Nawet jeśli uda się to jakoś poskładać to ślady pozostaną ...

    OdpowiedzUsuń
  16. Witaj Srebrzysta, masz rację,dla mężczyzny brzoskwinia to tylko owoc, do tego z "mechatą skórką", a więc prawie niejadalny, bo trudno wpaść na pomysł,że można się jej pozbyć:))))Moi rodzice raczyli się rozejść, gdy miałam tak nieco ponad rok i nie oni mnie wychowywali, więc jestem nieco przewrażliwiona gdy rozpada się małżeństwo, w którym są dzieci, wiem co one czują, gdy już mają kontakt z innymi dziećmi.Ludzie często zapominają,że pępowinę odcina się dwa razy i ten drugi raz rzutuje na dalsze życie dziecka, gdy założy własny dom.Wydaje mi się,że w Polsce zbyt długo dzieci mieszkają z rodzicami a polskie mamy są z reguły nadopiekuńcze.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  17. Witaj Mi, niektórzy nie potrafią ze sobą rozmawiać.Ale nie umiem znależć wytłumaczenia dlaczego tak jest. A już stawianie sprawy,że skoro kocha to powinien się domyślić
    uważam za wyjątkową głupotę.
    Dla mnie podstawą kontaktów z ludzmi jest dialog.
    Miłego, :)

    OdpowiedzUsuń
  18. Witaj Nivejko, smutne to wszystko, bo to rodzice wykrzywiają dziecięce życie zamiast je prostować.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  19. Tak to jest, gdzy dzieci mają dzieci - dotyczy to także dzieci czterdziestoletnich...
    Pozdrawiam
    Nitager

    OdpowiedzUsuń
  20. Witaj Nitager, ale takie 40-letnie dzieci to zupełna porażka pedagogiczna.Na miejscu tych matek popełniłabym teraz harakiri.
    Miłego,;)

    OdpowiedzUsuń
  21. że tak powiem niezły pasztet...
    dzieci szkoda.

    a dorośli?niedojrzali.ale pewnie nie na własne życzenie..ktoś gdzieś popełnił błędy,a te z kolei spowodowały nowe..eh.

    OdpowiedzUsuń
  22. Witaj Mijko, szkoda dzieci, bo jak tak dalej pójdzie to powstanie jakiś taki czarci łańcuszek.W moim przekonaniu, jeśli coś nam się w życiu ciągle nie udaje pomimo naszych usilnych i ciągłych starań, to powinniśmy się nad tym zastanowić, bo może to,czego tak pragniemy to wcale nie jest dla nas dobre? Bo my często czegoś pragniemy tylko dlatego,że mają to inni.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  23. Było do przewidzenia.Olga wręcz dokładnie skopiowała model rodziny wyniesiony z własnego domu.W tym stadle wszyscy popełniali błąd za błędem.Analiza byłaby długa.
    W wielu domach mężczyzna jest tylko dodatkiem do tej drugiej połowy,odpycha się go wręcz nogą od pomagania w domu a potem żal,że się "nie domyślił"...

    OdpowiedzUsuń
  24. Aż by się chciało spytać: to czemu tak strasznie pragnęła mieć te dzieci? Bo nie miała, a koleżanki miały?

    Jedna z moich koleżanek wyszła za mąż m.in dlatego, żeby odejść z domu. Nigdy nie była zbyt wylewna, dlatego nie wiem czemu było jej aż tak źle, skrzętnie ukrywała prawdę, ale domyślałam się, że nie dogaduje się z ojczymem. Tak, wyprowadziła się co prawdo do kochającego męża, ale mieszkają z jego rodzicami - konserwatywnymi. Skoro wymogli na niej coś tak ważnego jak ślub (był taki jak chcieli, ona nie miała w sumie nic do gadania) i mieszka u nich, nie sądzę, żeby czuła się jak u siebie. Ale cóż, jej życie.

    W opisanym przez Ciebie przypadku wszyscy chyba liczyli na zupełnie co innego. A kiedy zabrakło rozmowy (może jej w ogóle nie było?), z czegóż szło uskładać związek jak z bajki?

    OdpowiedzUsuń
  25. Witaj Neskavko,często się zastanawiam dlaczego ludziom tak bardzo się chce mieć dzieci, skoro potem wcale nie kierują się ich dobrem i równie często zastanawiam się nad sensem małżeństwa, w którym nie rozmawia się o nader istotnych sprawach, tylko czeka się na to,że partnera coś lub ktoś oświeci i on się domyśli, co ma robić.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  26. Witaj Ken, małżeństwo jako ucieczka z rodzinnego domu, to dość często spotykany powód do zawierania małżeństwa.Mieszkanie pod jednym dachem z rodzicami jednego z małżonków uważam za sytuację konfliktogenną.Każde małżeństwo, zwłaszcza zaraz po ślubie powinno mieszkać oddzielnie, bo muszą mieć możliwość wypracowania modelu wspólnego życia, bez obserwatorów i bez ingerencji jednych lub drugich rodziców.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  27. Wszyscy powinni sie porządnie kopnąć we własne tyłki. Co za życie ci ludzie maja. I to na własne życzenie.Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  28. Szkoda tych dzieci, bo one już mają fatalne wzory na życie. Chociaż myślę, że syn ma jeszcze jakieś szanse w życiu na normalność. Może jeszcze uda mu się nawiązać kontakt z ojcem.

    OdpowiedzUsuń
  29. Anabell, bardzo pouczający opis współczesnych młodych ludzi, niedojrzałych i nieprzygotowanych do życia w związku, a już absolutnie do posiadania dzieci. Typowi egoiści, a jeszcze do tego nie radzący sobie z podstawowymi sprawami, tak chowani przez mamy, aby tylko skończyki studia na piątkach i bezstresowo. Tylko siąść i płakać.
    Nola

    OdpowiedzUsuń
  30. Witaj Uleczko, bo ludzie coraz mniej myślą, przestali się zastanawiać nad własnym postępowaniem i takie są tego skutki.Tylko dzieci żal.
    Miłego,;)

    OdpowiedzUsuń
  31. Witaj Magiko, nie sądzę, by mały miał szansę nawiązania kontaktów z ojcem, bo Olga z całą pewnością będzie mu sączyła jad w duszę, jej mamcia też.Dziecko od wczesnych lat ustawiane p. ojcu -to w naszych, polskich realiach bardzo częsty przypadek. Na razie jest tam zdrowy "kociokwik", bo Maciek chce regularnego rozwodu lub powrotu do regularnego związku, a Olga tylko separacji i alimentów.I ciągle są przepychanki w sądzie.
    Miłego,;)

    OdpowiedzUsuń
  32. Witaj Nolu, to są właśnie efekty,gdy ma się toksyczne mamusie - tak kochające swe dzieci,że nigdy nie są w stanie pozwolić im na pełną samodzielność, nawet gdy są dorośli.
    Skłamałabym mówiąc,że nigdy z mężem nie mieliśmy do siebie jakichś pretensji, ale ani jego rodzice, ani moi nic nigdy o tym nie wiedzieli, to były nasze sprawy, nie ich.Zresztą gdybym ja cokolwiek powiedziała w domu,że mój mąż robi coś co mnie się nie podoba, zaraz usłyszałabym kilka uwag z gatunku: "widziały gały co brały" i "jesteś dorosła, sama sobie radz", lub "było nie wychodzić za mąż".
    Miłego,;)

    OdpowiedzUsuń
  33. I mnie by ręce opadły na powyższą odpowiedź Olgi. Ta kobieta, bez urazy jest jakaś pokrzywiona. I dzieci żal
    Meriam

    OdpowiedzUsuń
  34. Chciałoby się powiedzieć Oldze: "Zapomniał wół jak cielęciem był", gdy była sama lub z nieodpowiednimi facetami.

    Żal, że zachowała się bardzo wygodnie i po prostu sobie uciekła. Żal też, że kopie leżącego, żądaniami coraz wyższych alimentów. Może gdyby nie zaznała szczęścia z nim, mniej osób, w tym dzieci, ucierpiałoby. Stąd wniosek szczęście, czy związek jako sztuka kompromisu, nie jest dla każdego.

    Pozdrawiam Cię Anabell

    OdpowiedzUsuń
  35. Witaj Meriam, kobiecisko ewidentnie pokrzywione. Trochę chce mi się z niej śmiać, bo tak bardzo chciała wreszcie wyjść z objęć mamusi i co? teraz to nawet nie bardzo może, bo gdy pracuje to przecież ktoś musi odebrać dziecko starsze z przedszkola ,a młodszym zająć się w domu.Ojciec dzieci proponował pomoc, ale odmówiła.Świr kompletny, tylko dzieci żal.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  36. Wita Mariusz, odnoszę wrażenie,że niewiele osób zdaje sobie sprawę,że każdy związek (małżeński lub konkubinat) wymagają obustronnego kompromisu.Przecież pod jednym dachem spotykają się bardzo różni ludzie, często zupełnie inaczej wychowani, z odmiennymi upodobaniami.I żeby nie było zgrzytów i rozczarowań to sama miłość nie wystarczy, potrzebny jest nieustanny kompromis, dialog, wspólna "praca" nad związkiem.No a gdy są na świecie dzieci to naczelnym zadaniem jest zapewnienie im szczęśliwego i normalnego dzieciństwa, a nie wyszukiwanie wad swego partnera.Wtedy dialog i współpraca tym bardziej są potrzebne.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  37. Powiem szczerze, że to istny horror, oni wszyscy powinni udać się na szczyt góry i z rozbiegu skoczyć głowa w dół, bo nic innego już tu nie pomoże. Przynajmniej dzieci były by szczęśliwe. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  38. Witaj Czarny, zawsze mnie ludzie zadziwiają bezmyślnością w sferze życia rodzinnego. Widzisz taką osobę w pracy, jest dobra na swoim stanowisku, w rozmowach prywatnych stwierdzasz,że to oczytany człowiek i ma porządnie pod sufitem poukładane, a tu nagle wychodzą takie kwiatki.Ręce opadają, naprawdę.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  39. A pisałaś,że była niezaradna. A tu bestia tak sobie poradziła....
    Są niestety tacy ludzie.Bezwzględni, beznadziejni, bez serca.Z drugiej strony wszem i wobec wiadomo,ze tam gdzie mamusia sie wtrąca zbytnio ,zwykle nie jest dobrze.

    OdpowiedzUsuń
  40. Witaj Anabell! Ta sytuacja nie nadaje się do komentowania w kulturalny sposób. Trzy razy się zabierałem, ale nic z tego nie wyjdzie. Pozdrawiam :-)

    OdpowiedzUsuń
  41. Witaj Kasiu, mamuśki bywają różne,ale gdyby moje dziecko przyszło się do mnie wyspać to wywaliłabym w krótkich obcugach na zbity łeb, z komentarzem,że jak się chciało mieć dzieci, to trzeba ponosić tego konsekwencje razem, a nie zwalać wszystko na żonę. I jestem taka wredna,że nie robiłabym obiadów zamężnej córce, co najwyżej kupiłabym dobrą książkę kucharską, z prostymi przepisami.Przez jakiś czas po wyprowadzce z domu moja córka dzwoniła po konsultacje, bo nie mogła zrozumieć co znaczy gotować coś na "wolnym ogniu" lub "dusić w krótkim smaku".Ale to było krótko, wszystkiego się nauczyła i na zmianę z zięciem gotują, ba nawet pieką ciasta. Mój mąż powiedział o Oldze- "taka cicha, chuda a patrz jaka zwzięta, pulchne są łagodniejsze z natury" ;))))
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  42. Masz rację, powinno się obojgu dobrze wlać w tyłek i zesłać karnie na jakieś zadupie bez wszelkich wygód,żeby z lekka oprzytomnieli. Oczywiście z dala od mamusiek i koniecznie z dziećmi.Taka rehabilitacja przez ciężkie warunki.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  43. Anabell!

    Co do posiadania dzieci i ich losie... Medialny przykład z wczoraj - kordon policji wyrywał matce dziecko by je przekazać ojcu. Cudny przykład słonia w składzie porcelany. Psychika tego dziecka z pewnością już taką zmasakrowaną porcelanę przypomina, no a rodzice wleźli do wyra być może za wcześnie, ale na pewno bez głowy!

    Ukłony!

    OdpowiedzUsuń
  44. Witaj Mariusz, widziałam to w TV, widok okropny.Wiem coś o rozbitej psychice dziecka, bo jestem z rozbitego domu, do tego nie wychowywali mnie rodzice, a dziadkowie.Zawsze zazdrościłam innym dzieciom,ze mają rodziców a ja nie,bo bardzo rzadko ich widywałam, a razem to widziałam ich na swoim ślubie.Chyba do dziś im nie wybaczyłam,że się rozeszli.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
  45. A mnie najbardziej rzuca się w oczy fakt, że Olga ma pewną dysfunkcję chociaż pojawiły się tu głosy, że to nie jej wina. Przepraszam ale kobieta która decyduje się na małżeństwo bo facet pisze piękne listy jest dla mnie egzaltowaną idiotką. W tej chwili to ona "rozdaje karty" a skoro zarabia trzy razy więcej od męża to chyba nie jest taka głupia jak wygląda i to co najstraszniejsze, myślę też dla niej,to jednak jej związek z matką nie został przerwany a podobno o to jej chodziło... I TYLKO DZIECI ŻAL!!!

    OdpowiedzUsuń
  46. Witaj Anonimowy, a pewnie,że dzieci żal. Zgadzam się z Tobą,że tylko idiotka może się w kimś zakochać na podstawie jego listów.No a z tego,że w końcu, wbrew swoim planom nadal siedzi z mamuśką, to ja się wciąż złośliwie śmieję.
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń