sobota, 1 grudnia 2012

...i że cię nie opuszczę aż do....

...spłacenia kredytu. Chyba właśnie tak powinna brzmieć współczesna przysięga małżeńska -
myślał Piotr  spacerując uliczkami podmiejskiego osiedla domków jednorodzinnych. Dochodziła
już 23,30,  a on, na samą myśl o powrocie do domu dostawał gęsiej skórki. Idąca przy jego nodze
suka już chyba miała dość spaceru.
Piotr po raz drugi w swym życiu przeżywał tzw. "kryzys małżeński". Od poprzedniego minęło 15 lat.
Ale wtedy był  te drobne 15 lat młodszy i do tego zakochany, wręcz zafascynowany inną kobietą.
Był zdecydowany rozejść się z Olą  dopóki jego romans był platoniczny, nie chciał  Oli tak zwyczajnie
zdradzać. To pewnie brzmi śmiesznie, ale właśnie tak wtedy myślał Piotr.
Pewnego dnia, gdy byli w  domu sami powiedział Oli wprost , że chce ją prosić o rozwód, jest
uczuciowo zaangażowany w inną kobietę, nie chce  jej ot tak, zwyczajnie zdradzać, chce być
wolnym człowiekiem. Olę wielce rozśmieszyło to- wpierw wybuchła nerwowym śmiechem, potem
zaczęła wrzeszczeć, że nigdy, przenigdy nie da mu rozwodu, że przecież przysięgał przed ołtarzem, że przecież mają dzieci (to co , że jedno już dorosłe a drugie będzie pełnoletnie za kilka miesięcy) więc
powinien o tym pamietać i wreszcie, gdzieś na samym końcu dorzuciła, że nie może od niej odejść,
bo ona go kocha. Po wykrzyczeniu tego wszystkiego wyszła do drugiego pokoju i zaczęła do kogoś
telefonować.
Piotr, nie bardzo wiedząc co ma zrobić, wyszedł z domu. Z pobliskiej budki telefonicznej zadzwonił
do obiektu swych uczuć i poinformował ją,  że poprosił żonę o rozwód i opowiedział jaka była jej
reakcja. Obiekt jego uczuć, pani Ela, była właśnie  w trakcie rozwodu. Jej mąż nie robił z tego
powodu najmniejszej tragedii, zreszta tak naprawdę był jej drugim mężem, wspólnych dzieci nie mieli,
a nastoletnie dzieci p. Eli wcale go nie interesowały.
Nie wiem co tak bardzo ujęło Piotra w osobie  pani Eli - nie była wcale atrakcyjną młódką, urodą
też raczej nie olśniewała, ale niewątpliwie miała podejście do mężczyzn. Pracowała razem z Piotrem
już 4 lata, od dwóch lat mieli wspólną firmę przynosząca dobre  zyski. Pani Ela zawsze podkreślała,
że to głównie zasługa Piotra, choć dla postronnych wcale nie było to takie pewne.
Pani Ela czym prędzej umówiła się z Piotrem w siedzibie  ich firmy, by mogli swobodnie rozmawiać.
Piotr był bardzo zaniepokojony i zdenerwowany, a pani Ela tak umiejętnie go pocieszała , że stan
platonicznej miłości minął  bezpowrotnie. Niewątpliwie pani Ela miała walory ukryte, nie mniej
wielce Piotra pociągające. Od tego wieczoru Piotr rzucił się  na oślep w ten romans.
W domu Ola w pierwszej kolejności zadzwoniła do....rodziców Piotra, by  ich poinformować, że
Piotr domaga się rozwodu  i prosząc ich, by oni wpłynęli na niego, by nie rozbijał małżeństwa.
Zaraz potem zadzwoniła do znajomego księdza prosząc by wszelkimi sposobami ratował ich
małżeństwo, bo chyba diabeł opętał  jej męża. Poza tym poinformowała  o wszystkim  dzieci,
 twierdząc, że tatuś przestał ich wszystkich kochać, więc niech dzieci modlą się, by tatuś jednak
wrócił  na łono rodziny.
Rodzice Piotra odcięli się od całej sprawy, twierdząc, że Piotr to przecież dorosły człowiek, na
dodatek matka Piotra powiedziała Oli, że wina za rozpad związku zawsze jest gdzieś pośrodku,
więc Ola może powinna zastanowić się, dlaczego nagle Piotr zaangażował się  gdzie indziej.
Nie  mniej matka Piotra zatelefonowała do niego i poprosiła, by się dobrze zastanowił co robi i
jednocześnie powiedziała, że jest wielce rozczarowana jego postępowaniem.
A znajomy ksiądz wziął sprawę w swe ręce. Niemal cała parafia modliła się w intencji powrotu
męża marnotrawnego na łono rodziny. Ksiądz stał się codziennym gościem w domu Oli i
Piotra, prowadząc  wspólne modlitwy.
Zrozpaczony, udręczony tym wszystkim Piotr poinformował o wszystkim panią  Elę , a ta 
poprosiła o rozwiązanie spółki w trybie natychmiastowym - nie czuła się na siłach  by walczyć
o duszę Piotra. Ukoronowaniem walki o Piotra było wysłanie Oli z Piotrem  na rekolekcje
dla rozpadających się małżeństw. Gdzieś mniej więcej po pół roku pracy nad Piotrem ten
wrócił  duchem na łono rodziny, bo ciałem to właściwie był cały czas.
W dwa lata pózniej na świat przyszło trzecie dziecko, więc postanowili wybudować domek.
Piotr wziął wysoki kredyt na domek, nowy samochód, nowe meble. Pracował bardzo dużo,
ale firma, prowadzona teraz tylko przez niego jakoś gorzej funkcjonowała.
A Ola zaczęła mieć coraz kosztowniejsze potrzeby  - wyjazdy  na zagraniczne wczasy,
prywatne przedszkole dla dziecka, potem prywatna katolicka szkoła , wyjazdy dziecka
na drogie zagraniczne zimowiska, szkółka tenisowa , jazda konna. Ola wprawdzie wróciła
do pracy, ale pieniędzy było wciąż mało, choć czasem rodzice Piotra dorzucali po kilka tysięcy
złotych.
Ola zrobiła się niemożliwa, kontrolując każdy krok Piotra, dziwiąc się kiedy wracał z pracy
pózno, wyliczając w jakim czasie powinien dojechać z pracy do domu.
I teraz, gdy najmłodsze dziecko ma już 13 lat, starsze dzieci już dawno wyfrunęły z domu,
Piotr chce wystąpić o separację. Nie czuje się na siłach  by mieszkać z Olą pod  jednym
dachem. Nie jest w nikim zakochany, nie ma żadnej pani  "na boku", ma pięćdziesiąt kilka
lat i marzy o tym, by być samym - bez ciągłego gderania Oli, jej telefonów sprawdzających
gdzie się aktualnie znajduje itp.
I gdyby nie ten piekielny kredyt, wziąłby rozwód, ale sam nie dałby rady go spłacić.
Ciężkie życie kredytobiorcy, prawda? Ale przynajmniej suka "wyspacerowana"  jak należy.

8 komentarzy:

  1. Wspaniale to opisałaś. Myślę, że tak jest w co drugim domu.
    Serdeczności :-)

    OdpowiedzUsuń
  2. wlasciwie wypadaloby powiedziec tylko AMEN ;)jakby tak wziac 100 malzenstw i zapytac czy w swoim zwiazku sa szczesliwi i zadowoleni i czy przypadkiem ich nie krepuje ich wlasnego zycia to nie wiem czy byloby 90% zadowolonych, pozatym o uczuciach drugiej pani trudno cos powiedziec moznaby tylko spekulowac,no ale jak widac pieklo z zycia mozna zrobic zarowno zonie jak i mezowi.... tak kredyty to tak niestety wyglada postaw sie a zastaw sie, znam tez taki przyklad, moze i go kiedys opisze bo dot. on zarowno pieniedzy jak i "milosci"

    OdpowiedzUsuń
  3. to wyjątkowo zahukany facet musiał być jak pozwolił na te egzorcyzmy, lecę opowiedzieć o tym Krzyśkowi:D
    Miłego!

    OdpowiedzUsuń
  4. Nie docenia się takich niby niepozornych i nijakich pań. Z czasem potrafią umocnić swoją pozycję do fortecy i występować jako admirał. Czy to jest szczęście? Trudno powiedzieć co jest szczęściem.

    OdpowiedzUsuń
  5. Powoli odkrywam również tego tTojego bloga Anabell. Podoba mi się. Czyta się jak książkę.

    Opowieść z życia wzięta, prawdziwa. Kredyt to często jak drugi małżonek. Na szczęście mam tylko jednego...

    OdpowiedzUsuń
  6. Klik dobry:)
    Ja nie do końca jestem przekonana, czy Piotr pragnie być sam. Gdy się czegoś bardzo chce, to nie ma przeszkód. On raczej nie wie, czego chce...

    OdpowiedzUsuń
  7. Pantoflarz z tego pana :), niestety większość mężczyzn właśnie w taki sposób przegrywa swoje życie, przez jego większość żyjąc z kobietami, których nie kochają i z którymi nie są szczęśliwi. Oj wielu ich poznałam, zbyt wielu mi się wyżalało! :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Z rozkoszą Cię czytam, i z rozkoszą zostawię tu ten komentarz. ;) Choć na Twą wyraźną prośbę, ale kto by to pamiętał ...

    OdpowiedzUsuń