niedziela, 17 czerwca 2012

251. Zabawne przypadki pewnej wariatki

Życie składa się z przypadków, a my ciągle po nich stąpamy. Przypadki bywają różne - czasem zabawne, czasem takie sobie. Gdy tych różnych przypadków jest wiele, wszyscy uważają, że  taka osoba  ma ciekawe życie.
O Pyzie  zawsze mówiono, że ma ciekawe życie. Pierwszy, zapamiętany przez Pyzę przypadek to jej
podróż z mamą zatłoczonym tramwajem. Pyza była przerażona, bo tłok był nielichy, Pyza stała na swych
dziecięcych nóżkach wtłoczona pomiędzy nogi dorosłych. W pewnej chwili, usłyszała:   "Pyza, szybciutko, wysiadamy". Usiłowała się wydostać spomiędzy tych stłoczonych nóg, ale się nie udało. Tramwaj ruszył, a Pyza się rozdarła przejmująco - maaaama!!!  No cóż, mama wysiadła, Pyza została. Wrzeszcząc wniebogłosy dojechała do następnego przystanku, gdzie jakaś obca pani wzięła ją za rękę , pomogła zejść po wysokim stopniu i stanęła z nią na przystanku, usiłując małą uspokoić. Ale Pyza wpadła w rezonans i darła się nadal. Wokół kobiety z wrzeszczącym dzieckiem zebrał się tłumek ciekawskich, a kobieta opowiadała im, co się stało. Po jakimś czasie nadjechał tramwaj, a z niego wysiadła  zła jak osa mama Pyzy.
Mama podziękowała kobiecie za interwencję, odeszła z Pyzą kawałek od przystanku i przywaliła jej kilka klapsów, wypowiadając pedagogiczną formułkę - "żebyś pamiętała, że trzeba się mamy trzymać mocno".
Pyza zapamiętała -od tej pory, ilekroć wychodziła z mamą kurczowo trzymała się jej sukienki lub spódnicy, nie chcąc ani na chwilę oderwać rączki. Ale takie chwile nie były częste, mama  zostawiała Pyzę najchętniej
w domu, samą. No może nie całkiem samą, bo w towarzystwie zimnego kakao i bułki. Gdy Pyza już podrosła i przestała być Pyzą, nienawidziła kakao i  kajzerek z żółtym serem. I okropnie bała się jazdy tramwajem.
c.d.n.

8 komentarzy:

  1. O matko, ale niemiła przygoda... :-(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ale w gruncie rzeczy Pyza miała szczęście, bo trafiła na jakąś przytomną i serdeczną osobę.
      Miłego, ;)

      Usuń
  2. Wydaje mi się ,że każdy z nas ma takie " przypadki" ,które zostawiają swój ślad na zawsze. Można by o tym mówić długo. Pozdrawiam gorąco !!!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jagodo, wszystko, co nas potyka zostawia swój ślad, a czasami nawet na zawsze.Podobno ( tak wyczytałam) to co spotyka nas w okresie od narodzenia do ukończenia trzeciego roku życia kształtuje tak silnie naszą psychikę,że w wieku dorosłym możemy nawet zostać schizofrenikami.
      Miłego, ;)

      Usuń
  3. Coś mi się wydaje, że Pyza nie za dużo otrzymywała tej matczynej miłości, bo mama zapracowana, zabiegana, ogólnie zajęta.
    Prawie każde dziecko zgubiło się chociaż raz, kiedy moje raz sobie poszło na spacer sto metrów dalej, myślałam że zejdę na zawał!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wyobrażam sobie. Moja koleżanka omal nie poroniła drugiej ciąży, gdy jej 4 -letnia córeczka, która miała stać pod sklepem i czekać, poszła sobie do domu, przez całe osiedle, pokonując 800 metrów, forsując przy tym 3 wewnętrzne jezdnie osiedlowe. Koleżanka niewątpliwie pobiła rekord na 800 metrów w biegu płaskim, choć była na początku III-trymestru.Akurat wyszłam z domu, podeszłam pod jej blok i zobaczyłam jej córeczkę na ławce, więc się pytam,gdzie mama, na co dzieciak rezolutnie odpowiada,że zaraz przyjdzie. Wiec usiadłam obok z moją córką i czekałam, będąc pewna,że koleżanka zaraz wyjdzie z domu. Wyobraz sobie moje zdumienie, gdy zobaczyłam cwałującą, zapłakaną moją koleżankę.
      Miłego, ;)

      Usuń